έτρεξα το πρώτο μου 10άρι
Uncategorized

Έτρεξα το πρώτο μου 10άρι!

Την Κυριακή στις 9 Οκτωβρίου έτρεξα το πρώτο μου 10άρι στο Nestos Trail στο Παρανέστι. Η χαρά και η ικανοποίησή μου μεγάλη. Για άλλους μπορεί να φαίνονται λίγα για άλλους πολλά. Εγώ ήμουν στην κατηγορία αυτών που θεωρούσε πολύ και το ένα χιλιόμετρο. Την Κυριακή όμως με την παρακίνηση της αγαπημένης μου παιδικής φίλης αλλά και γυμνάστριάς μου Μαρίας, τρέξαμε στο Παρανέστι, τερματίσαμε μαζί και το χαρήκαμε πολύ.

Η διαδρομή στο Παρανέστι είναι περίπου 6 χιλιόμετρα γύρω από το Νέστο, στο μονοπάτι, και για τα υπόλοιπα χιλιόμετρα βγαίνεις στο ξέφωτο και τρέχεις στο δρόμο. Ο καιρός ήταν φανταστικός και έτσι το τοπίο μοναδικό. Η εποχή άλλωστε χρωματίζει τη φύση μαγικά.

Μη φανταστείς ότι τρέχω γενικότερα ή ότι έχω τρέξει άλλους αγώνες. Ένα πεντάρι πριν τρία χρόνια και εκείνο με λίγο περπάτημα για να βγει. Είχα όμως την επιθυμία εδώ και πολύ καιρό. Ήθελα να μπορώ να τρέχω πέντε χιλιόμετρα ή 30-40 λεπτά, χωρίς να πεθαίνω. Έτσι το είχα στο μυαλό μου. Σαν κάτι που θέλω να μπορώ να το κάνω σχετικά εύκολα.

Να ‘ταν η ζήλεια ψώρα

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί πολύ ο αριθμός των ατόμων που τρέχουν. Κάθε φορά που έβλεπα κάποιον να τρέχει σκεφτόμουν πόσο θα ήθελα να μπορώ και εγώ. Τολμώ να ομολογήσω ότι ζήλευα. Θεωρούσα ότι ήταν πολύ δύσκολο να αποκτήσω αντοχή γιατί ποτέ δεν είχα. Το γεγονός όμως ότι την αντοχή μπορείς να την χτίσεις ανεξάρτητα από την ηλικία, μου έδινε πάντα μια ελπίδα, ότι θα έρθει και η ώρα μου.

Εγώ και η αντοχή

Όταν ήμουν μικρή έκανα στίβο. Θυμάμαι ότι όταν η προπονήτριά μου μας έβαζε 5 γύρους για ζέσταμα, εγώ έψαχνα τρόπο να λουφάρω διότι κουραζόμουν στην πρώτη στροφή. Η αντοχή μου ήταν πάντα το αδύνατο σημείο μου. Βέβαια δεν προσπάθησα ποτέ να την καλλιεργήσω γιατί δεν με ένοιαζε κιόλας. Βλέποντας όμως τόσο κόσμο να τρέχει τα τελευταία χρόνια, προσπαθούσα να φτιάξω μέσα στο μυαλό μου την ιδανική περίοδο που θα ξεκινήσω να τρέχω και εγώ. Όχι πολύ. Τόσο όσο. Τόσο ώστε να νιώθω καλά γιατί όσο και αν μου αρέσει το περπάτημα γενικότερα, το τρέξιμο μου δημιουργεί μια ευεξία και μια ικανοποίηση που δεν συγκρίνεται.

Κατά καιρούς μιλούσα με φίλους και γνωστούς που αθλούνται σε αυτό το κομμάτι και οι συμβουλές τους ήταν πολύτιμες. Το κοινό στοιχείο όλων ήταν ότι το τρέξιμο θέλει συνέπεια. Για να ξεκινήσεις να τρέχεις κάποια χιλιόμετρα χωρίς να σου βγαίνει η γλώσσα έξω ή να σου πετάγονται τα πνευμόνια στο χέρι, θέλει να έχεις πρόγραμμα. Να ξεκινήσεις σταδιακά και να το κρατήσεις. Κατά περιόδους (ειδικά στην καραντίνα) είχα κάνει προσπάθεια να αρχίσω το τρέξιμο αλλά με κέρδιζε το τεμπελιό πολύ εύκολα και τα παρατούσα. Η αναβλητικότητα που με χαρακτηρίζει λειτουργούσε πάντα ανασταλτικά και έδινα στον εαυτό μου χιλιάδες δικαιολογίες για να τρενάρω κάτι που πραγματικά ήθελα αλλά φοβόμουν ότι δεν θα τα κατάφερνα και έτσι τα παρατούσα χωρίς προσπάθεια.

Πώς έφτασα να τρέξω το πρώτο μου 10άρι!

Αυτό το καλοκαίρι όμως ήταν σημαδιακό. Με το που σταμάτησα το γυμναστήριο λόγω καλοκαιριού, επειδή δεν ήθελα να επαναπαυτω και να μείνω άπραγη, ένα απόγευμα είπα θα βγω για τρέξιμο και βγήκα. Όχι μόνο βγήκα, αλλά έτρεξα και 5 χιλιόμετρα με τη μία. Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη στιγμή γιατί κατάφερα κάτι που πίστευα ότι θα ήταν αδύνατον να κάνω άμεσα. Έμοιαζε λίγο σαν την τύχη του πρωτάρη όμως προσπάθησα να διατηρήσω μια συνέχεια και συνέπεια στο τρέξιμο και μέχρι τώρα το έχω καταφέρει. Ξέρω ότι ο χειμώνας είναι δύσκολος και συνήθως υπάρχει μια παύση αλλά όπως και να έχει πιστέυω ότι από τη στιγμή που ξεβολεύτηκα μία φορά και βρήκα το ρυθμό μου και τη διαδρομή μου, τουλάχιστον δε ζηλεύω πια. Και αφού κατάφερα εγώ να τρέξω πέντε και δέκα χιλιόμετρα που κουραζόμουν με την σκέψη και μόνο, πιστεύω ότι μπορεί ο καθένας να το πετύχει. Ξέρω πολλούς εκεί έξω που το θέλουν και τους προκαλώ να το πάρουν απόφαση γιατί τα οφέλη του τρεξίματος είναι πολλά και πολύτιμα. Ενδεικτικά αναφέρω τα γνωστά αλλά σημαντικά. Οι ενδορφίνες στα ύψη, η διάθεση αλλάζει, το σώμα αλλάζει, ο χρόνος με τον εαυτό σου πολύτιμος και επίσης ακούς τις μουσικές ή τα podcast που επιλέγεις και διασκεδάζεις παράλληλα. Το μόνο που χρειάζεται να βρεις για να καταφέρεις να τρέξεις είναι ο ρυθμός και αυτό θα το βρεις μόνο αν προσπαθήσεις.

Run Lina Run!!

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *