Πενταήμερη σχολική εκδρομή

Πενταήμερη, μία λέξη με χιλιάδες ιστορίες. Όλοι όσοι πήγανε έχουν να διηγηθούν ξενύχτια, γέλια, γκάφες και τόσα άλλα. Αυτές τις ημέρες πήγε η μεγάλη μου κόρη πενταήμερη και εγώ έχω γυρίσει το χρόνο πίσω και αναπολώ την περίοδο του λυκείου και την πενταήμερη που δεν πήγα. 

Α ναι ναι, ήμουν από αυτές που θυσίασαν (γιατί περί θυσίας επρόκειτο) την πενταήμερη εκδρομή τους για να πάνε στο φίλο (σύζυγος πλέον) που είχαν σε μια άλλη πόλη και ήξεραν ότι αν το έλεγαν στη μαμά τους θα έτρωγαν απόρριψη. Η εκδρομή ήταν μια ευκαιρία λοιπόν και δεν την έχασα. Θεσσαλονίκη εγώ, Ρόδο το σχολείο και το ψέμα στη μαμά ότι θα πήγαινα να διαβάσω με έναν συμμαθητή μου στο Γρανίτη. Από πού να το πιάσεις και που να το αφήσεις.  (Φτου σου γαϊδάρα, αυτοφτύνομαι μαμά!!!). Βέβαια το ότι η μαμά μου θεώρησε ότι θα έχανα την εκδρομή για να πάω να διαβάσω, με ξεπερνάει αλλά προφανώς έτσι θα ήθελε να κάνω και για αυτό το δέχτηκε με τόση φυσικότητα.

Πρακτικά χρειαζόμουν δυο βαλίτσες μόνο για ρούχα. Η πενταήμερη τα χρόνια τούτα γινόταν Απρίλιο – Μάιο. Οι καιρικές συνθήκες δεν βόλευαν μεταξύ του μέρους που θα ήμουν και αυτού που θα έπρεπε να είμαι. Χειμωνιάτικα για τον Γρανίτη που έχει μόνο χειμώνα και τα συνολάκια για τη Θεσσαλονίκη για να κάνω εντύπωση. Μην τα πολυλογώ, ετοίμασα πράγματα με την ψυχή στο στόμα και πήγα. Κυρία πήγα, κυρία γύρισα. Πέρασα τέλεια εννοείται και ενδιάμεσα πουλούσα στη μαμά μου και το παραμύθι του διαβάσματος νομίζοντας ότι το τρώει. Όλα έγιναν σωστά ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. 

Το ψέμα και η πενταήμερη δεν πάνε μαζί

Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, ένα λάθος τηλεφώνημα αποκαλύπτει σχεδόν πάντα το ψέμα. Να θυμίσω βεβαίως ότι δεν υπήρχαν κινητά, οπότε η συνεννόηση χώλαινε αν ήθελες να ειδοποιήσεις κάποιον. Δεν προλάβαινες να στείλεις το μήνυμα, για να σωθείς. Όπως και να έχει, η μανούλα, αν και κατάλαβε ότι δεν πήγα για διάβασμα με ρώτησε όλα όσα θα με ρωτούσε αν δεν το ήξερε και εγώ απάντησα με πάσα λεπτομέρεια διότι το σχέδιο ήταν δήθεν καλά οργανωμένο.  Περάσανε τα χρόνια και η μαμά μου μου είπε φυσικά αυτό που ισχύει για όλες τις μαμάδες του κόσμου ότι πολλές φορές ξέρουν ότι τα παιδιά τους λένε ψέματα και εν γνώσει τους το παίζουν χαζές για να μην φέρουν σε δύσκολη θέση το παιδί. Με τον τρόπο τους όμως, ξέρει και το παιδί ότι δεν πέρασε το ψέμα και έτσι την άλλη φορά θα το σκεφτεί διπλά πριν το κάνει. (λέμε τώρα)

Όταν έφευγε η Κατερίνα πενταήμερη, είχα 10 λόγους να συγκινηθώ και ένας από αυτούς ήταν ότι εγώ αυτό το έχασα. Κάποια πράγματα τα κάνεις μια φορά στη ζωή σου γιατί απλώς η συνθήκη είναι πολύ ιδιαίτερη και για αυτό πρέπει να είσαι και εσύ εκεί!!! Πρέπει να το γράψεις αυτό στο τεφτέρι σου. Να έχεις να το διηγηθείς. 

Περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω τις ιστορίες της κόρης μου (όταν θα μπορεί να μιλήσει γιατί έτσι όπως την ακούω, βλέπω να κοιμάται και να κάνει αφωνία κανένα τριήμερο). 

Εντωμεταξύ το σωστό είναι πενθήμερη και όχι πενταήμερη αλλά στην καρδιά μας παραμένει πενταήμερη ακόμη και για εμάς που δεν πήγαμε (να τα λέμε και αυτά)!!!

Εσύ πενταήμερη πήγες ή είσαι από τους άλλους;