Η τελευταία πρώτη μέρα στο σχολείο

Ξημέρωσε η 12^η Σεπτεμβρίου 2022. Δευτέρα, η πρώτη μέρα στο σχολείο και μια καινούργια χρονιά ξεκίνησε. Ξυπνήσαμε λοιπόν στο σπίτι μικροί – μεγάλοι να ετοιμαστούμε άλλοι για σχολείο και άλλοι για δουλειά.  Είχαμε ξεχάσει πώς είναι να ετοιμάζονται πέντε άνθρωποι ταυτόχρονα και να πρέπει να ντυθούν και να πλυθούν στον ίδιο χώρο με υπομονή και ηρεμία. Παρεμπιπτόντως πήγε ανέλπιστα καλά γιατί υπήρξαν κάτι χρονοκαθυστερήσεις που βοήθησαν ώστε να μην υπάρξει συνωστισμός. Το πρωί, και το λεπτό έχει σημασία. Αν δηλαδή ξυπνήσεις ένα λεπτό πιο νωρίς και πλυθείς αμέσως γλιτώνεις τα «βγες, να μπω εγώ, μη κλείνεις την πόρτα, εγώ βιάζομαι, περίμενε« και άλλα τέτοια. τελευταία πρώτη μέρα στο σχολείο

Η ατάκα της χρονιάς

Όταν μαζευτήκαμε λοιπόν και ήμασταν έτοιμοι να αποχωρήσουμε από το σπίτι ο καθείς για τον δρόμο του, αρχίζω εγώ τα πειράγματα και τις ευχές για την νέα σχολική χρονιά αλλά και για την πρώτη μέρα στο σχολείο. Έρχεται τότε κοντά μου η Κατερίνα και μου λέει « Για μένα είναι η τελευταία πρώτη μέρα στο σχολείο».  Μου πήρε ένα λεπτό να συνειδητοποιήσω την πρόταση και μετά το έπαιξα χαλαρή και άνετη αλλά από εκείνη τη στιγμή τριγυρνάει στο μυαλό μου.

Η τελευταία πρώτη μέρα στο σχολείο για την Κατερίνα έφτασε; Η τελευταία πρώτη μέρα στο σχολείο έφτασε. (το γράφεις, το λες, το γράφεις, το λες και κάπως έτσι το χωνεύει ο εγκέφαλος σου). Δηλαδή η Κατερίνα ό, τι αναμνήσεις θα έχει από το σχολείο και θα εξιστορεί στο μέλλον, τις έχει σχεδόν μαζέψει. Μένει η φετινή χρονιά να ολοκληρώσει τον κύκλο της στο σχολείο και μετά να τραβήξει το δρόμο που θα θελήσει σχεδόν ενήλικη πια.

Εντωμεταξύ η Γ’ Λυκείου ενώ είναι η πιο δύσκολη χρονιά λόγω πανελληνίων, είναι η πιο ωραία χρονιά στο σχολείο ειδικά αν έχεις ωραία παρέα. Επειδή η ημέρα των παιδιών είναι γεμάτη από διάβασμα και φροντιστήρια, το σχολείο λειτουργεί και λίγο σαν αγχολυτικό. Είναι ίσως η πρώτη χρονιά που χαιρόταν τόσο πολύ που ξεκινούσε το σχολείο. Και ενώ οι άλλοι δύο ήταν στα ουφ και ουφ, αυτή ήταν η χαρά προσωποποιημένη.

Θυμάμαι

Θυμάμαι όταν θα ξεκινούσε το σχολείο, πριν 11 χρόνια, τι σκέψεις και τι άγχος είχα για το πώς θα κυλούσαν τα χρόνια. Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο και τέλος (όταν θα πήγαινε γυμνάσιο ήταν το πρώτο σοκ ότι μεγάλωσε και είχα γράψει άρθρο για αυτό). Τα χρόνια κύλησαν και δεν πήρα χαμπάρι ότι έφτασε αυτή η χρονιά που θα τελειώσει το σχολείο το πρώτο μου παιδί. Μένουν βέβαια άλλα δύο παιδιά. Το γεγονός όμως ότι το σχολείο που αποτελεί το παιδικό κομμάτι της ζωής μας, τελειώνει για την Κατερίνα, μου έχει καρφωθεί και δεν λέει να φύγει από τη σκέψη μου. Πιάνω τον εαυτό μου όταν με ρωτάνε τις ηλικίες των παιδιών μου, της Κατερίνας να τη λέω λίγο πιο δυνατά και με έμφαση, μάλλον για να το πιστέψω. Μεγάλωσε το παιδί μου!!! (κάνε το εικόνα με το γνωστό λυγμό της Ελληνίδας μάνας)

Η Δευτέρα 12-9-2022 ήταν η πρώτη μέρα του σχολείου για το νέο σχολικό έτος και η τελευταία πρώτη μέρα για κάποια παιδιά και μέσα σε αυτά και το δικό μου. Οι σκέψεις πολλές. Η ευχή όμως μία. Να περάσουν την πιο ωραία τους χρονιά!!!