Υπάρχει Άι Βασίλης και τον περιμένουμε!!

Υπάρχει ο Άι Βασίλης; Ποιος είναι; Που μένει; Τα δώρα μας τα φέρνει αυτός; Πώς χωράει από το τζάκι; Αν δεν είχαμε τζάκι από που θα ερχόταν; Τι κάνει όλο το χρόνο; Πως προλαβαίνει και μοιράζει σε όλα τα παιδιά; Τα ξωτικά είναι άνθρωποι; Το ταχυδρομείο στην Ονειρούπολη πάει τα γράμματα στον Άι Βασίλη ή να γράψω και άλλο;

Όσο πλησιάζουν οι μέρες οι απορίες και οι ερωτήσεις πολλαπλασιάζονται!!! Το κακό βέβαια δεν είναι αυτό, είναι ότι όταν έχεις παιδιά σε διαφορετικές ηλικίες είναι δύσκολο να δίνεις κοινές απαντήσεις. Αυτό σημαίνει φυσικά ότι κάποια στιγμή ξεχνάς τι έχεις πει στον έναν ή στον άλλον και σε διορθώνουν τα παιδιά.

Μαμά πες την αλήθεια ” υπάρχει Άι Βασίλης;”

Η Κατερίνα λοιπόν ΣΤ’ Δημοτικού ήρθε φέτος πριν κανένα μήνα και με ύφος αγανακτισμένο με ρώτησε να της πω την αλήθεια αν υπάρχει Άι- Βασίλης γιατί οι συμμαθητές της στο σχολείο λένε ότι δεν υπάρχει. Μεταξύ μας , νομίζω ότι βαθειά μέσα της ήξερε την αλήθεια απλά ήθελε επιβεβαίωση για να ξενερώσει μια και καλή.

Εγώ ξεκίνησα το στόρυ με αυτά τα παραμυθένια που μου αρέσουν πολύ. Ότι δηλαδή υπάρχει αλλά επειδή δεν προλαβαίνει να πάει σε όλα τα παιδιά μας στέλνει τα δώρα να τα δώσουμε εμείς. Υπάρχουν όμως φορές που του φτάνει ο χρόνος και τα φέρνει ο ίδιος. Ανάλογα με το φόρτο της δουλειάς βρε αδερφέ!!! Ότι είναι ωραίο να πιστεύουμε σε κάποια παραμύθια που μας κάνουν να προσμένουμε για κάτι και να διατηρούμε την παιδικότητα μας μέσα από αυτά.  Στο τέλος του διαγγέλματός μου με ξαναρώτησε η Κατερίνα «Μαμά την αλήθεια πες μου. Υπάρχει; Δεν υπάρχει ε;». Αφού επανέλαβα τα ίδια με περισσότερο στόμφο και είδα ότι ήθελε μια ξεκάθαρη απάντηση της είπα ότι με την έννοια που το λέει αυτή ότι γυρίζει με το έλκηθρο και μπαίνει από την καμινάδα δεν υπάρχει. Το αποτέλεσμα ήταν να γυρίσει και να μου πει «Τελικά δεν ήθελα να μου πεις την αλήθεια». Ράκος η μανούλα!!

Από την άλλη ο Γιάννης ο λογικός της παρέας. Πιστεύει φυσικά στον Άι Βασίλη που ζει στο χωριό του στο Βόρειο Πόλο ενώ για αυτόν της Ονειρούπολης κατάλαβε ότι δεν είναι ο αληθινός αλλά άνθρωπος ντυμένος και τα ξωτικά του παιδάκια. Και ενώ δικαιολογεί τον Άι Βασίλη ότι έχει πολύ δουλειά και δεν προλαβαίνει να πάει παντού, για το πώς φτάνουν τα δώρα στο δέντρο μας  δεν έχει αναρωτηθεί. Αρκείται στις απαντήσεις που θα του δώσω στις ερωτήσεις του χωρίς περαιτέρω διευκρινήσεις.

Ο τρίτος ο μικρότερος εννοείται ότι πιστεύει τα πάντα αλλά μπερδεύεται όταν είναι όλοι μαζί και ρωτάνε κάτι για τον Άι Βασίλη. Ας πούμε λέει ο Γιάννης «μαμά ο Άι Βασίλης στην Ονειρούπολη δεν είναι αληθινός , είναι ένας κύριος που ντύθηκε ε;», συμπληρώνει η Κατερίνα «Εννοείται Γιάννη!!!Αφού δεν ζει εδώ» και μου κλείνει συνωμοτικά το ματάκι (τύπου εγώ ξέρω ότι δεν υπάρχει αλλά μη χαλάσω το όνειρο στα αδέρφια μου) και έρχεται και ο μικρός με τη φώτο που βγήκαμε στην Ονειρούπολη με τον Άι Βασίλη και μου λέει «Μαμά δηλαδή αυτός δεν είναι ο Άι Βασίλης; Εσύ γιατί μας είπες ότι είναι;»

Σε αυτό το σημείο κάνεις την ερώτηση φωτιά «Παιδιά ποιος πεινάει ; Τι  να σας κάνω να φάτε;» Και κάπως έτσι λήγουν οι συζητήσεις για τον πολυαγαπημένο μας, μέχρι την επόμενη φορά!!!

Δικαίωμα στο όνειρο…

Και ενώ δεν τους κολλάνε όλα τα κομμάτια στο παζλ και ενώ η ιστορία με τον Άι Βασίλη έχει πολλά κενά και αφήνει πολλά ερωτηματικά, παρόλα αυτά βλέπεις στα ματάκια τους ότι όσο και αν απορούν και κάποιες φορές αμφισβητούν αυτά που ακούνε, θέλουν τόσο πολύ να πιστεύουν στο παραμύθι!! Προχθές στο φεγγάρι είδαμε μια σκιά και μάλλον ήταν το έλκηθρο με τον Άι Βασίλη που γυρνούσε στον κόσμο.…πόσο πολύ χαρήκαμε όλοι!!!!

Τελικά δεν έχω καταλήξει ούτε εγώ τι συμβαίνει με την περίπτωσή του, υπάρχει ή όχι εμένα μου αρέσει να φαντάζομαι ταράνδους να πετάνε, τον Άι Βασίλη να πέφτει από την καμινάδα, ξωτικά να αφήνουν δώρα.  Μια φορά το χρόνο δικαιούμαστε μικροί μεγάλοι να περιμένουμε να ζήσουμε το ανέλπιστο………….να δούμε τον Άι  Βασίλη!!!!