Το καπλάνι της βιτρίνας

Προτείνει το βιβλιοπωλείο Μανιφέστο

Κυκλοφόρησε πρόσφατα. Ξεσήκωσε αναμνήσεις και συναισθήματα απ τα παλιά. Με αυτό το πολυαγαπηµένο µυθιστόρηµα της Άλκης Ζέη «Το καπλάνι της βιτρίνας» διασκευασµένο ως graphic novel υποδεχόμαστε  το 2022 με θερμές ευχές για Υγεία, Χαρές και πολλές βουτιές σε αξιαγάπητα Βιβλία!

Λίγα λόγια για την υπόθεση

ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ; είναι η συνθηµατική ερώτηση που ανταλλάσσουν µεταξύ τους η Μέλια και η Μυρτώ λίγο πριν κοιµηθούν. Δυο µικρές αδερφές που ζουν σ’ ένα νησί του Αιγαίου το 1936 ακούνε τον παππού τους να τους µιλάει ώρες ατέλειωτες για τους «αρχαίους» του, ανυποµονούν να ανταµώσουν µε τους φίλους και τις φίλες τους από τα τσαρδάκια σαν έρχεται το καλοκαίρι, µα πάνω απ’ όλα τρελαίνονται µε τις µαγικές ιστορίες του καπλανιού που τους διηγείται ο ξάδερφός τους ο Νίκος, φοιτητής από την Αθήνα. Το καπλάνι –όπως το λένε στο νησί, ένας βαλσαµωµένος τίγρης, που βρίσκεται κλειδωµένο µέσα στη βιτρίνα της µεγάλης σάλας του σπιτιού, πότε κοιτάει µε το γαλάζιο και πότε µε το µαύρο του µάτι, ανάλογα µε τη διάθεσή του. Τι συµβαίνει µια ζεστή µέρα του Αυγούστου που αναστατώνει τη ζωή των κοριτσιών και των δικών τους;
Ποιος µπορεί να θέλει να βλάψει το καπλάνι;

Τη διασκευή ως graphic novel του µυθιστορήµατος “Το καπλάνι της βιτρίνας” της Άλκης Ζέη υπογράφουν  οι δηµιουργοί κόµικς Γεωργία Ζάχαρη και Στέλλα Στεργίου, που σεβόµενες την ατµόσφαιρα και το πνεύµα του πρωτοτύπου έρχονται να το συστήσουν ξανά στις νεότερες γενιές.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Άλκη (Αγγελική) Ζέη (15 Δεκεμβρίου 1923 – 27 Φεβρουαρίου 2020) γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, παρακινούμενη από την Διδώ Σωτηρίου. Ενώ φοιτούσε στη δραματική σχολή το 1943 γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Σεβαστίκογλου (1913-1990), με τον οποίο παντρεύτηκε το 1945. Το 1948, ύστερα από την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στον Εμφύλιο, ο σύζυγός της διέφυγε στην Τασκένδη. Η Ζέη προσπάθησε να τον ακολουθήσει αλλά τη συνέλαβαν και την εξόρισαν στη Χίο λόγω των πολιτικών της πεποιθήσεων. Ύστερα από προσπάθειες έξι ετών επανασυνδέθηκε με τον σύζυγο της στην Τασκένδη. Το 1957 μετακόμισαν στη Μόσχα, όπου σπούδασε στο τμήμα σεναριογραφίας του Ινστιτούτου Κινηματογράφου της Μόσχας και απέκτησε δύο παιδιά.Το 1964 επέστρεψε στην Ελλάδα για να ξαναφύγει πάλι το 1967, με την κήρυξη δικτατορίας -αυτή τη φορά για το Παρίσι- και να επιστρέψει οριστικά όταν έπεσε η απριλιανή χούντα. Από μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Πρώτο της μυθιστόρημα, εμπνευσμένο από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο, ήταν το “Καπλάνι της βιτρίνας”, το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε η πρώτη της μεγάλη συγγραφική επιτυχία. Ακολούθησαν, “Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου”, “Κοντά στις ράγες”, “Ο θείος Πλάτων”, “Μια Κυριακή του Απρίλη”, “Τα παπούτσια του Αννίβα”, “Η μωβ ομπρέλα”, που αγαπήθηκαν από τα παιδιά στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1992 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, το 2002 με το βραβείο Giuseppe Acerbi (Καστέλ Γκοφρέντο, Ιταλία) για την “Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα”, το 2003 με το βραβείο Εφηβικού Βιβλίου του περιοδικού “Διαβάζω” για το βιβλίο της “Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της” και το 2010 με το βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της. Το 2008 ήταν υποψήφια για το διεθνές βραβείο παιδικής λογοτεχνίας Άστριντ Λίντνγκρεν. Έφυγε από τη ζωή “πλήρης ημερών” το βράδυ της 27 Φεβρουαρίου 2020, σε ηλικία 96 ετών.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μπείτε στον ιστότοπο του βιβλιοπωλείου.