Έξι τρόποι να πεθάνεις στο Τέξας

Προτείνει το βιβλιοπωλείο Μανιφέστο

Ένα συγκλονιστικό βιβλίο – ντοκουμέντο με θέμα το εμπόριο οργάνων. Μια κραυγή για την κατάργηση της θανατικής ποινής.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου

“Έξι τρόποι να πεθάνεις στο Τέξας”

Ο Σιτσιάνγκ είναι εγγονός ενός φυλακισμένου Κινέζου, ο οποίος εκτελείται  με μια σφαίρα στην πλάτη, πιο συγκεκριμένα στον πνεύμονα, ώστε να μείνει ανέπαφη η καρδιά του και να μεταμοσχευθεί στο σώμα κάποιου δυτικού , ο οποίος έχει πληρώσει αδρά.

Με δεδομένο ότι : «σύμφωνα με την Βουδιστική παράδοση  για να είναι οριστικός ο θάνατος ενός ανθρώπου, πρέπει να πληρούνται δύο προϋποθέσεις : να μην πεθάνει στο ατιμωτικό περιβάλλον κάποιου σωφρονιστικού ιδρύματος και η καρδιά του να έχει προσφέρει  τον τελευταίο της  χτύπο , αφού σ αυτό το όργανο κατοικοεδρεύει το Σεν ή πνεύμα»(σελ.17), ο Σιτσιάνγκ αναλαμβάνει να βρει την καρδιά του παππού του και να την σταματήσει να χτυπά.

Παράλληλα η 16χρονη Ρόμπιν συλλαμβάνεται όταν , βυθισμένη στον κόσμο των ναρκωτικών, την βρίσκουν αγκαλιασμένη με την κατακρεουργημένη μητέρα της. Ενοχοποιείται, φυλακίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο.

Οι ιστορίες των δύο παραπάνω προσώπων εμπλέκονται και μας δίνουν ένα συγκλονιστικό βιβλίο – ντοκουμέντο με θέμα το εμπόριο οργάνων. Μια κραυγή για την κατάργηση της θανατικής ποινής.

Απόσπασμα :

Η φυλακισμένη Ρόμπιν αλληλογραφεί με τον πατέρα της  περιγράφοντας την κατάστασή της.

«Νομίζω πως δεν υπάρχει έκφραση που μπορεί να σου δώσει μια ιδέα για το πώς μου συμπεριφέρονται, μάλλον θα μπορούσα να γίνομαι το ουσιαστικό στο οποίο θα κατέφευγε οποιοσδήποτε βιώνει μια φρικτή κατάσταση. Αυτό είμαι: ένα ουσιαστικό, ποτέ ρήμα. … Δεν είναι μονάχα ζήτημα ελευθερίας, είναι και η αξιοπρέπεια που προσδίδει το συντακτικό: μια καθηγήτρια γράφει στον πίνακα «το κορίτσι κοιτάζει από το παράθυρο» αλλά στην περίπτωσή μας το ρήμα κοιτάζω εκπίπτει και είμαστε κορίτσια ή παράθυρα ή ίσως και από ή το. Υποκείμενα ή το πολύ πολύ σωματίδια που δεν κάνουν τίποτα, που δεν συνοδεύουν ούτε συνοδεύονται, με αποτέλεσμα να γίνονται αόρατα…»

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η Μαρίνα Περεθάγουα γεννήθηκε στη Σεβίλλη το 1978. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και κατέχει διδακτορικό στη Φιλολογία. Δίδαξε στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (Στόνι Μπρουκ) και τώρα εργάζεται ως καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU), πόλη στην οποία ζει από το 2001. Είχε επίσης εργαστεί στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Λυόν. Είναι δεινή κολυμβήτρια.

Με το πρώτο της μυθιστόρημα Γιόρο (Yoro, 2015) απέσπασε το σημαντικό βραβείο Sor Juana Inés de la Cruz. Ακολούθησε το δεύτερο μυθιστόρημά της Δον Κιχότε ντε Μανχάταν (Don Quijote de Manhattan, 2016). Το Έξι τρόποι να πεθάνεις στο Τέξας (Seis formas de morir en Texas, 2019) είναι το τρίτο της μυθιστόρημα και το πιο πρόσφατο έργο της. Συγκαταλέγεται στις πλέον ενδιαφέρουσες και ανανεωτικές πεζογράφους της σημερινής Ισπανίας. Από κριτικούς και αναγνώστες θεωρείται μια ξεχωριστή περίπτωση λόγω του ιδιαίτερου ύφους της. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων, τα Αβυσσαλέα πλάσματα (Criaturas abisales, 2011) και το Γάλα (Leche, 2013).

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μπείτε στον ιστότοπο του βιβλιοπωλείου.