Σκέφτομαι & Γράφω

Σαν το σπίτι σου δεν έχει!


Πόσους λόγους μπορώ να βρω για να πείσω πρώτα τον εαυτό μου και μετά εσάς ότι είναι λάθος οι καλοκαιρινές διακοπές. Μάλλον θα το διευρύνω και στις χειμερινές αλλά προς το παρόν το κείμενο θα αφορά τις καλοκαιρινές γιατί τα χω φρέσκα στο μυαλό μου.

Καταρχήν να ξεκινήσω από το γεγονός της ταλαιπωρίας με τα πράγματα. Κάνε βαλίτσες, πάρε πράγματα, ξεσηκώνεις όλο το σπίτι και γυρνάς σε ένα χάος. Έχεις να βάλεις αμέτρητα πλυντήρια, να σιδερώσεις ντουλάπες ολόκληρες και να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Γιατί; Κάθεσαι στο σπιτάκι σου, στην ησυχία σου, δεν αλλάζεις περιβάλλον ούτε έχεις να κάνεις ένα σωρό πράγματα από το πουθενά. Άσε καρδούλα μου λάθος, μέγα λάθος λέμε οι διακοπές.

Δεύτερον και πολύ σημαντικό η επιλογή παραλίας για μπάνιο. Αν έχει πολλές παραλίες το μέρος που πας, διχάζει την παρέα. Ο ένας θέλει από εδώ, ο άλλος από εκεί και δημιουργούνται εντάσεις χωρίς λόγο. Επίσης πηγαίνεις στη μία παραλία φυσάει, πηγαίνεις στην άλλη δεν έχει ομπρέλες. Στήνεις εσύ, φοβάσαι μη φυσήξει και σου την πάρει, ζεις με άγχος αντί να χαλαρώσεις. Και ξαναρωτώ γιατί; Γιατί να ζεις αυτό το άγχος και την αγωνία;

Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον περιορισμένο ύπνο. Δηλαδή αυτό ανήκουστο, να πηγαίνεις για να ξεκουραστείς και να μην σε αφήνουν να κοιμηθείς. Όχι έλα για πρωινό μπάνιο είναι τέλειο μαζί με τις γιαγιάδες τις συνταξιούχες, όχι το μεσημέρι να μην μαζεύονται από τα τσίπουρα, όχι το βράδυ να θέλουν και ένα ποτάκι. Άνθρωπος είσαι, δεν είσαι μηχανή. Γυρνάς στο σπιτάκι σου, φιλάς το κρεβατάκι σου και σκέφτεσαι ότι επιτέλους θα ξεκουραστείς!! Όχι χίλιες φορές το σπίτι σου!!!

Συμβαίνει και αυτό. Ξαφνικά γίνεσαι ο αρχιρομαντικός. Ηλιοβασίλεμα εδώ, φεγγάρι εκεί, πανσέληνος πιο πέρα. Σιγά καρδούλα μου σιγά μη χάσεις καμιά εικόνα και γίνει κάτι. Φωτογραφίες, φωτογραφίες γεμίζεις και τη μνήμη του κινητού, τελειώνεις την μπαταρία, φόρτισε, ξαναφόρτισε μη χάσεις και καμία στιγμή. Άγχος ρε παιδάκι μου, άγχος. Αυτό είναι το θέμα. Αν ήσουν στο σπιτάκι σου δεν θα τα είχες όλα αυτά…..τα αρνητικά συναισθήματα. Τι να πω, θα αρχίσω να πιστεύω ότι οι διακοπές είναι και μαζοχισμός. Ε ναι!!!

Μην πω για τους αμέτρητους καφέδες που αναγκάζεσαι να πιεις. Πρωινό μπάνιο μετά καφέ, μετά μπάνιο πάλι καφέ, απόγευμα καφέ ε μπάστα ένα όριο θέλει σε όλα. Μετά το βράδυ δεν σε πιάνει ύπνος και πας για ψάρεμα.

Εμ το άλλο που το πας; Είσαι σε μόνιμη κόντρα με τα παιδιά για το τι θα φάνε. Ψάρι θέλεις εσύ από τη στιγμή που είσαι δίπλα στη θάλασσα, κρέας θέλουν αυτά γιατί είναι σφηνωμένοι εγκέφαλοι. Καταλήγεις να το παίξεις μισές φορές ψάρι, μισές κρέας. Εντωμεταξύ μετά το φαγητό τα παιδιά λυσσάνε για παγωτό. Για σένα καταναγκαστικά έργα. Δηλαδή δεν θέλεις και στο φέρνουν μέσα στη μούρη. Είσαι διακοπές, δεν χαλάς χατήρι,  αλλά δεν το τρώνε και ό,τι περισσεύει αναγκάζεται η μανούλα να το φάει. Τι είναι η μανούλα; Σκουπιδοτενεκές; Δεν μπορεί μια φορά να πάρει ένα παγωτό μόνη της; Πρέπει να τρώει πάντα ό,τι περισσεύει;  Ε ναι, σε πνίγει το δίκιο κάποιες φορές!

Και φτάνουμε στο φλέγον θέμα. Περιττές θερμίδες αβέρτα στις διακοπές. Πρωινά λες και δεν υπάρχει αύριο, μεσημεριανά, τσίπουρα, γλυκά, βραδινά, ποτά. Εντάξει δηλαδή δεν σκέφτεσαι τίποτα; Θα γυρίσεις μόσχος σιτευτός, δεν θα σου μπαίνει τίποτα, θα σε πιάσει κατάθλιψη και όλα αυτά γιατί; Όχι ερωτώ και ξαναρωτώ γιατί; Δηλαδή αξίζει τόση ταλαιπωρία; Αν με ρωτάς δεν θα απαντήσω, κάνε και εσύ το ίδιο…

Μη μιλήσει κανείς….είναι η πρώτη μέρα μετά από διακοπές. Θέλω απλά στοργή, προδέρμ και ένα μαντήλι να σκουπίζω τα δάκρυα μου.

29 Comments

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *