ένα ταξίδι για δύο
Σκέφτομαι & Γράφω

Ένα ταξίδι για δύο

Όταν η Κατερίνα ξεκίνησε το γυμνάσιο και συνειδητοποίησα ότι σε έξι χρόνια φεύγει,  άρχισε να με αγχώνει πολύ ο χρόνος που περνάει και δεν γυρίζει πίσω αλλά και η σκέψη “τι θα θυμούνται τα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν”. Αποφάσισα τότε να μοιραστώ με το κάθε ένα μια δυνατή στιγμή, την πρώτη του εμπειρία στο αεροπλάνο. Το πρώτο αεροπορικό ταξίδι, το οποίο θα γινόταν ένα ταξίδι για δύο.

Λάτρης των αεροπλάνων και των ταξιδιών, θα ήθελα να έχουν και τα παιδιά μου την ίδια αγάπη και την σκέψη ότι ο μεγαλύτερος πλούτος μας είναι τα ταξίδια και οι εικόνες που κουβαλάμε.   

Είναι γεγονός ότι όταν έχεις 3 παιδιά, ο χρόνος που μπορείς να αφιερώσεις στο καθένα χωριστά είναι λίγος. Εξαρτάται από τη διαφορά ηλικίας που έχουν μεταξύ τους, από το φύλο που είναι αλλά όπως και να έχει, με τρία παιδιά, το να μείνεις μόνη με το ένα είναι σχεδόν αδύνατο. Δεν μπορείς να ξεκλέψεις χρόνο αλλά και όταν ξεκλέψεις θα έχεις τύψεις που άφησες τα άλλα πίσω. Αν όμως ορίσεις με το κάθε ένα από τα παιδιά σου τη χρονική στιγμή που θα κάνεις μαζί του το πρώτο αεροπορικό ταξίδι ή ό,τι άλλο πιστεύεις ότι θα το συναρπάσει, τότε όλοι δέχονται τους όρους και ο χρόνος της αναμονής μετράει αντίστροφα.

ένα ταξίδι για δύο - η πρώτη του φορά

Το πρώτο ταξίδι με το αεροπλάνο, ήταν μια καλή ευκαιρία να συνδυάσω την πρώτη φορά σε αεροπλάνο με τον αποκλειστικό χρόνο με τη μαμά. Έτσι σχεδιάστηκε το πρώτο ταξίδι με την Κατερίνα. Αγωνία, ικανοποίηση, χαρά, μαγεία, ευτυχία και πόσα άλλα συναισθήματα μαζί. Περπατήσαμε, φάγαμε, φοβηθήκαμε, μιλήσαμε, φωτογραφηθήκαμε, γελάσαμε, όλα χέρι-χέρι. Είναι μοναδικές οι στιγμές που ζεις όταν είσαι με το παιδί σου και μάλιστα εκτός σπιτιού. Δεν υπάρχει η καθημερινότητα, δεν υπάρχει η πίεση και έτσι βιώνετε και οι δύο, απόλυτα αυτή τη σχέση . Είναι σαν να ξαναγνωρίζεις το παιδί σου.

Το ταξίδι του Γιάννη έπεσε στην καραντίνα και ακυρώθηκε στην αρχή αλλά πραγματοποιήθηκε μόλις χαλάρωσαν τα πράγματα. Τελευταίος ο μικρός και ο πιο άνετος στους αιθέρες. Ήταν ένα ταξίδι για δύο στην Αθήνα. Πρώτη φορά αεροπλάνο, πρώτη φορά μετρό, πρώτη φορά τόσος κόσμος, πρώτη φορά οι δύο μας. Γεμίσαμε αγκαλιές, ευγνωμοσύνη, χαμόγελα και ευτυχισμένες στιγμές.

Ξέρω ότι θα με θυμούνται για τις κοτομπουκιές μου, για την πίτσα μου, για το λεμονάτο χωρίς λεμόνι, για τα κουραμπιεδάκια μου και για τόσες άλλες γεύσεις και μυρωδιές που κατά καιρούς γεμίζει το σπίτι μας, αλλά το πρώτο ταξίδι με αεροπλάνο – ένα ταξίδι για δύο, θα είναι αυτό που θα με φέρνει πάντα εκεί στην άκρη του μυαλού τους.  Φυσικά μετά το πρώτο ταξίδι, ακολουθεί το δεύτερο κοκ. Να ναι καλά οι οικονομικές πτήσεις που έχουν κάνει τους λάτρεις των ταξιδιών να ονειρεύονται και να προγραμματίζουν.

Ανεκτίμητης αξίας ο αποκλειστικός χρόνος με τα παιδιά μας και όταν έρχεται καταλαβαίνεις πόση ανάγκη το έχει το παιδί αλλά και πόση ο γονιός. Αξίζει κάθε στιγμή που μπορείς να γεμίσεις το παιδί σου με χαρούμενες αναμνήσεις. Πόσο μάλλον όταν αυτές θα περιέχουν και εσένα μέσα.  

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *