Φίλες για πάντα

Εφτά κορίτσια που γίνανε φίλες στο λύκειο, τότε που η ζωή απλωνόταν μπροστά τους, γεμάτη όνειρα, σχέδια και τρέλα! Τότε που τα ενδιαφέροντα και τα προβλήματα περιορίζονταν στα γκομενικά, το διάβασμα και τη διασκέδαση. Άλλες παντρεύτηκαν νωρίς, άλλες φύγανε για σπουδές στο εξωτερικό ή σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Κάποιες μείνανε μαζί και έζησαν μοναδικές στιγμές ως συγκάτοικοι. Στιγμές άπειρου γέλιου, αγωνίας, στενοχώριας, λύπης, χαράς.

Πάντα όμως επέστρεφαν όλες στον ίδιο τόπο, στην πόλη τους τη Δράμα και εκεί οταν βρισκόντουσαν δεν μαζευόντουσαν. Και κάποτε τελείωσαν και γύρισαν πίσω με σχέδια για τη ζωή τους και την επαγγελματική τους πορεία. Και αυτά τα σχέδια πραγματοποιήθηκαν και όλες βρήκαν το δρόμο τους και έφτιαξαν τη ζωή τους. Παντρεύτηκαν έκαναν παιδιά εκτός από το ελεύθερο πνέυμα της παρέας που τις θυμίζει πάντα ότι η νεότητα δεν έχει να κάνει με την ηλικία αλλά με την ψυχή!!

Και φυσικά αυτές οι σχέσεις ζωής και οι παιδικές φιλίες συνήθως δένουν με κουμπαριές. Και αυτές έτσι κάνανε, η μία με την άλλη η μία με την άλλη και όλες μαζί με τον ανώτερο δεσμό της παντοτινής φιλίας. Και ξανά χωρίσανε οι δρόμοι τους γιατί άλλη για Χίο τράβηξε πήγε και άλλη για την Αθήνα, όμως ούτε και αυτό στάθηκε εμπόδιο στη φιλία τους.

Τώρα πιο σπάνια βρίσκονται όλες μαζί αλλά όταν αυτό συμβαίνει είναι πάντα σαν να μην πέρασε μια μέρα από την τελευταία φορά.

Ευλογία οι παιδικές φιλίες όχι γιατί έχεις κάποιον στα εύκολα και τα δύσκολα αλλά γιατί με αυτούς τους φίλους μπορείς να μοιραστείς τις γλυκές, πικρές, καλές, κακές σου σκέψεις, να ακούσεις τις πιο δύσκολες αλήθειες και πάνω από όλα γιατί με αυτούς τους φίλους είσαι πάντα παιδί και όταν γελάς, γελάς όπως τότε που δεν σε ένοιαζε αν θα σε άκουγαν στο διπλανό τετράγωνο!!!

Λίνα, Μαρία, Ελένη, Σούλα, Ρίτα, Νίκη, Δήμητρα.

Υ.Γ Δημητρούλα μην ξαναλείψεις!!

Προσπαθήστε να θυμηθείτε την πρώτη σας κολλητή φίλη. Η δική μου ήταν η Αλέκα που της αφιέρωσα και άρθρο για να μην γκρινιάζει. Πατήστε εδώ να γυρίσετε το χρόνο πίσω.