Κυριακή κοντή γιορτή!!!

Σε λίγο αρχίζει το πρωτάθλημα και τα πουλάκια μας  (κυριολεκτικά και μεταφορικά) τις Κυριακές θα θέλουν να δουν το ματς με την αγαπημένη τους ομάδα και αποτελέσματα των άλλων και τέλος πάντων ό,τι και να είναι, είναι Κυριακή. Εμείς οι πιο μεγάλες αν δεν ακούγαμε την μουσική από την «Αθλητική Κυριακή» στο σπίτι μας ή στο διπλανό (παλιές πολυκατοικίες με φοβερή μόνωση, φώναζε η Ανθούλα και νόμιζα εμένα λέει) θεωρούσαμε ότι είχε γίνει επιστράτευση και τους είχαν μαζέψει όλους.

Αυτό που θέλω να πω αγαπημένες μου είναι ότι κάθε χρόνο ξεκινώντας το πρωτάθλημα όταν έρχεται το Σαββατοκύριακο ξέρουμε ότι για τους πορωμένους με την ομάδα τους και τα αθλητικά σημαίνει ότι το πρόγραμμα της οικογένειας κανονίζεται αναλόγως. Δηλαδή αν ο αγώνας είναι Σάββατο μη κανονίσεις κοινή εμφάνιση για απόγευμα Σαββάτου, το ίδιο ισχύει και για Κυριακή απόγευμα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων δηλαδή επείγοντα περιστατικά και γενέθλια πάρτυ παιδιών (αν στο μαγαζί που τα κάνεις έχει τηλεόραση έρχονται και οι άλλοι μπαμπάδες).

Από την άλλη εμείς ενώ το ξέρουμε ως γνωστές τσούχτρες (ναι ναι τσούχτρες) θέλουμε να τους τη λέμε κάθε φορά έτσι για την αλητεία. «Φυσικά για την αγαπημένη σου ομάδα και στην Αμερική θα έφτανες, εμείς σου ζητήσαμε κάπου να μας πας και δεν βρίσκεις ποτέ χρόνο», «Δηλαδή τι θα γίνει τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα τις Κυριακές επειδή εσύ είσαι κολλημένος στην τηλεόραση; Εμένα δεν με σκέφτεσαι που είμαι όλη μέρα μέσα;»

Γιατί μεταξύ μας, δεν μας πειράζει που παρακολουθεί τα αθλητικά και είναι φανατίλα, μας πειράζει που υπάρχει κάτι άλλο που τον έχει φανατίσει και δεν είμαστε εμείς αυτό ή γιατί δεν έχουμε εμείς κάτι που να μας καθηλώνει έτσι. Εγωισμός αγάπη μου, εγωισμός!!!

Θα σας πω βέβαια ότι τους πιο ωραίους καφέδες τους έχω πιει Κυριακή απόγευμα με φίλες «συμπάσχουσες». Και ήταν οι πιο ωραίοι γιατί Κυριακή που έχεις την μελαγχολία της ημέρας ειδικά το απόγευμα θέλεις να πεις κάτι να χαλαρώσεις και τσουπ σκάει η ευκαιρία μπροστά σου.

Ας εκμεταλλευτούμε λοιπόν τις μέρες που μας χαρίζουν απλόχερα τα παλικάρια μας και ας μην τους στερούμε αυτά που απολαμβάνουν (εννοείται φυσικά ότι αυτό εκτιμάται και ανταμείβεται αναλόγως).  ‘Aλλωστε πάλι υπέρ μας γυρίζει γιατί αν κερδίσει η ομάδα υπάρχει και ψυχολογία στην αντίθετη περίπτωση βέβαια αρκεί μια καληνύχτα και τα λέτε την άλλη μέρα.

Υ.Γ Παράκληση όμως κάνω στα αγόρια που παρακολουθούν ανελλιπώς όλα τα αθλητικά γεγονότα ας αφήσουν και κανένα. Δεν είναι ανάγκη δηλαδή να μάθουμε και το Κουίντιτς (googlaρετε δεν μπορώ πια όλα να σας τα λεώ εγώ).