Τρεις γυναίκες και ένας ουροσυλλέκτης

Είναι αυτές οι συζητήσεις οι ωραίες που γίνονται στα πιο απίθανα μέρη, όπου ο καθένας λέει αυτό που θέλει εκείνη τη στιγμή και το μοιράζεται με τους υπόλοιπους για να βγει από μέσα του και να νιώσει καλά. Αυτό συνέβη εχθές σε μια άσχετη ώρα, μια άσχετη στιγμή, που μπήκα στο φαρμακείο της γειτονιάς. Τρεις γυναίκες και ένας ουροσυλλέκτης στη μέση. Οι άλλες δύο του καταστήματος βεβαίως βεβαίως, πρόθυμες να με εξυπηρετήσουν και εγώ η τρίτη που μπήκα με φόρα αλλά δεν έφυγα με φόρα, παρά στρογγυλοκάθισα. Μόνο καφέ δε ζήτησα, γιατί ήταν αργούτσικα.

Αυτά είναι τα ωραία στη ζωή. Πηγαίνεις στο φαρμακείο με μια ανάγκη και φεύγεις ανακουφισμένος και ξαλαφρωμένος ψυχικά.  Το σημαντικό επίσης είναι ότι αγόρασα εντέλει και αυτό για το οποίο πήγα.  Θα μπορούσα βεβαίως να πάω και να φύγω με άδεια χέρια. Το ‘χω κάνει σε σούπερ μάρκετ. Ωστόσο, μπράβο μου διότι δεν αμέλησα και το βασικό σκοπό της επίσκεψής μου.

Όταν μπαίνει ο Φεβρουάριος αρχίζουν τα άγχη και ξεπετάγονται. Η άνοιξη φτάνει και μετά την άνοιξη είναι το καλοκαίρι. Τι σημαίνει για μια γυναίκα η λέξη «καλοκαίρι»; Ταράζομαι μόνο που το σκέφτομαι. Μαγιό, παραλία, θάλασσα και παραδίπλα κυτταρίτιδα, ραγάδες, μαγιό, κελεμπία,  διατροφή, γυμναστική, περπάτημα, τρέξιμο, κοιλιακοί, Instagram….

Η συζήτηση μεταξύ τριών γυναικών 25, 35 και 45 ξεκινάει. Εγώ η μεγάλη της παρέας ενημερώνω για την εφηβεία και την κατάσταση που επικρατεί με την κόρη στα 16. Μόνη μου ξεκίνησα, δεν με ρώτησε κανείς, αλλά το είδα εγώ το κλίμα το σωστό. Παράλληλα δε, αναλύουμε με τη μεσαία την σχέση των αγοριών με τη μαμά και πώς θα φτάσουμε να γίνουμε πεθερές και τι είδους πεθερές θα γίνουμε. Καλές λέει εκείνη γιατί έχουμε καλές πεθερές. Θα βράζουμε στο ζουμί μας λέω εγώ γιατί και η πιο καλή πεθερά δεν παύει να είναι πεθερά και ουχί μάνα-μανούλα-μαμά.  Η μικρή κουνάει το κεφάλι γιατί σκέφτεται πόσο μακρύς είναι ο δρόμος. Κάνει συνειρμούς για τις πεθερές, για τα παιδιά , για τη ζωή γενικότερα. Εμείς της τα ‘παμε όλα πάντως για να μη πει ότι δεν την προειδοποιήσαμε για τα βασικά. Τα ξεπετάμε αυτά τα θέματα για να φτάσουμε στο κυρίως πιάτο.

Ήρθε η σειρά της μικρής να πάρει το μικρόφωνο. Κάνει το λάθος και θίγει το πιο φλέγον γυναικείο θέμα εν όψει του επικείμενου καλοκαιριού (ο Φλεβάρης και αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει). Δεν θέλω σκέψη πάνω από ένα δευτερόλεπτο. Το γνωστό ντε “σώμα μου φτιαγμένο από πηλό”. Είναι λέει το σώμα της πλαδαρό (25 χρονών αδύνατη και σαν τα κρύα τα νερά) και άρχισε γυμναστική και διατροφή. Καλά έκανες λέω εγώ σαν μάνα (θα μπορούσε να είναι παιδί μου).  Και αρχίζουμε η 35χρονη και η 45χρονη το παραλήρημα για διατροφή, γυμναστική και σχέδιο μαγιό για το καλοκαίρι και δεν έχουμε σταματημό. Μέχρι και τις ξαπλώστρες του καλοκαιριού κανονίσαμε για να περνάμε απαρατήρητες. Όχι οι γέννες που μας τάραξαν τον μεταβολισμό, όχι που ξεκινάμε τη διατροφή και τη σταματάμε, όχι το γυμναστήριο. Γυναίκες! Βασικά τρεις γυναίκες και ένας ουροσυλλέκτης θα ήταν ο τίτλος της μικρού μήκους ταινίας που θα μπορούσαμε να γυρίσουμε επί τόπου.

Τι να πεις! Τα ‘παμε και ησυχάσαμε. Ματαιότης ματαιοτήτων!!! Την μικρά κυρία δεν την αφήσαμε και πολύ να μιλήσει, αλλά τι να μας πει το 25χρονο. Εδώ εμείς είχαμε σοβαρά θέματα να θέσουμε επί τάπητος.

Ευτυχώς μπήκε μια κυρία και διέκοψε την χωρίς τέλος κουβέντα μας και έτσι δεν ξέχασα να πάρω και εγώ αυτά που ήθελα. Και τι ήθελα; Ουροσυλλέκτη λέμε. Ένα ρεκτιφιέ της ηλικίας είναι απαραίτητο. Και για να μην ξεχνιόμαστε, όλες οι συζητήσεις κλείνουν με το καθόλου τυπικό πλέον “υγεία να έχουμε”.

Γύρισα σπίτι και έφαγα ένα γιαουρτάκι για να μη βαρύνω και έχω και την εξέταση την επόμενη.