Το τέλος της σχολικής χρονιάς

Πρώτη Δευτέρα χωρίς ξύπνημα πρωινό, χωρίς “πλύσου, ντύσου, πάρε, φέρε, βάλε, κάνε” και όλες τις προστακτικές του κόσμου. Πώς νιώθεις; Μην απαντήσεις. Ξέρω, ξέρω, χαρμολύπη λέγεται! Το τελευταίο κουδούνι χτύπησε και σήμανε επίσημα το τέλος της σχολικής χρονιάς. Η σχολική χρονιά 2020-2021 έφτασε στο τέλος της με ό,τι αυτό σημαίνει (τέλος διαβάσματα, τέλος δραστηριότητες, τέλος πρωινό ξύπνημα κλπ).

Μια διαφορετική χρονιά με πολλές δυσκολίες για όλους παιδιά, γονείς, δασκάλους. Πρωτόγνωρα πράγματα με θετικά και πολλά αρνητικά.  Η  χρήση της τεχνολογίας και του διαδικτύου (με όλα τα ευτράπελα) αποδείχθηκε σωτήρια στη διατήρηση κάποιας επαφής μεταξύ μαθητών και δασκάλων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα μπορούσε ποτέ να αντικατασταθεί η δια ζώσης επαφή με τη διαδικτυακή. Κάλυψε όμως ως ένα βαθμό, ειδικά στις τάξεις του δημοτικού, την ύλη που θα έπρεπε να διδαχθεί.  Έτσι το ενδεικτικό που κοτσάραμε στο σαλόνι, λέει «προάγεται» οπότε του χρόνου πάμε για άλλα.

Και αφού πέρασαν οι δυο αυτές χρονιές και επέζησαν όλοι (παιδιά, γονείς, δάσκαλοι) πιστεύω και ελπίζω ότι τα καλύτερα έρχονται.

Αξίζει ένα μπράβο σε όλους τους εμπλεκόμενους (την γνωστή πλέον τριπλέτα παιδιά-γονείς-δάσκαλοι) και ένα έξτρα χειροκρότημα στον εαυτό μας, στις μαμάδες όλου του κόσμου, χωρίς γιατί, έτσι (ξέρουμε εμείς!).

Το τέλος της σχολικής χρονιάς όμως είναι η αρχή του καλοκαιριού! Φιλοσοφικά μιλώντας θα έλεγα ότι έτσι είναι πάντα τελικά, κάτι τελειώνει-κάτι αρχίζει και η γη εξακολουθεί να γυρίζει! Η σκέψη φυσικά που μονοπωλεί τον μαμαδίστικο εγκέφαλο είναι “τι θα κάνουν όλη μέρα”. Δεν μπορώ να απαντήσω βεβαίως. Μπορώ απλά να πω ότι αν και φαινομενικά ήταν πιο χαλαρή χρονιά, ωστόσο και τα παιδάκια μας στερήθηκαν πράγματα και έζησαν μια διαφορετική κατάσταση στην οποία αντεπεξήλθαν πλήρως. Τους αξίζει ένα καλοκαίρι ξένοιαστο (λες και τα άλλα καλοκαίρια έσκαβαν στα χωράφια). Να θυμίσω μόνο ότι οι γνωστές “χαρούμενες διακοπές για παιδιά που έχουν τελειώσει την τάδε τάξη” καθώς και άλλα παρόμοια βιβλία, εξακολουθούν από πάντα να προκαλούν μια γοητεία στις μαμάδες και εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση. Θα αφήσω απλά να περάσει μία εβδομάδα για να τους ξαφνιάσω κιόλας. Επίσης να πω για να μην πανικοβάλλεστε ότι όπως τα παίρνω έτσι μένουν, αλλά η αγορά τους αποτελεί τάμα πλέον και το τηρώ.

Εύχομαι να απολαύσουν παιχνίδι έξω, στις αυλές, στις γειτονιές, στις θάλασσες. Να μετρήσουν μπάνια, παγωτά και λουκουμάδες και ο Σεπτέμβρης είναι μόλις δυο μήνες μακριά(αυτό μπορούμε να το λέμε στους εαυτούς μας χωρίς να μας ακούν τα μικρά).

Καλό καλοκαίρι στα μικρά και… καλό κουράγιο στους μεγάλους!!!