Σκέφτομαι & Γράφω

Μη σου τύχει…

Πάει ζευγάρι νεαρών να χαλαρώσει στη θάλασσα, να ζήσει τον έρωτα του και σκας εσύ με την παρέα σου και ένα τσούρμο παιδιά στη διπλανή ομπρέλα.  Εντάξει, αν μου συνέβαινε θα είχα αλλάξει παραλία! Εδώ όταν πάμε ζευγάρι διακοπές αν έχει παιδιά γύρω και ακούσω τσιρίδες ξενερώνω και έχω στο σπίτι τρία λατρευτά αστεράκια (για τις τύψεις αυτά), φαντάσου να μην είχα παιδιά!

Κάθονται λοιπόν χαλαροί με τον καφέ στο χέρι και αγναντεύουν τη θάλασσα, χαζολογούν, χαιδεύονται και διασκεδάζουν.  Ξαφνικά κάτι ήχοι περίεργοι και τσιριχτές φωνές ακούγονται γύρω τους. Γυρνάνε και τι να δουν; Δυο ζευγάρια με πέντε παιδιά σύνολο!! Εντάξει το λες και παιχνίδι της μοίρας, μαύρη είναι η τύχη μου, δεν εμένα σπίτι μου καλύτερα και αλλά τέτοια.

Εσύ ως μάνα κάνεις φυσικά τις παρατηρήσεις σου στα παιδιά σου για να μην ενοχλούν  να μην πηγαίνουν με τα κουβαδάκια τους ίσα πάνω τους . Το μονό που σώζει καμία φορά την κατάσταση είναι αν ένα από όλα τα παιδάκια είναι τσαχπίνικο και κάνει τσαλίμια και αγαπηθεί από τους νεαρούς και ξεχάσουν τον πόνο τους.

Και αν η παραλία είναι λίγο αραιοκατοικημένη δηλαδή υπάρχει μια απόσταση ασφαλείας μεταξύ των ομπρελών πάλι καλά. Τα δύσκολα είναι όταν σε μια ομπρέλα την μια ξαπλώστρα την έχει η μια παρέα και την άλλη η άλλη, κοινώς ο ένας πάνω στον άλλον και πιο κοινώς απλώνεις χέρι και πιάνεις τα των διπλανών!!!

Αυτά είναι τα δύσκολα του καλοκαιριού… Κατά τα αλλά όλα καλά!!!

 

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *