Και αυτές οι εναλλαγές του καιρού….περίεργα παιχνίδια του μυαλού!!

Ξεκινάς το πρωί από το σπίτι για τη δουλειά με συννεφιά και νιώθεις το στομάχι σου λίγο κόμπο και το κέφι λίγο στα πατώματα. Κάνεις ότι μπορείς για να ανεβάσεις τη διάθεσή σου πχ βάζεις ραδιόφωνο και ακούς μουσικούλα (δεν μπορεί κάπου θα πετύχεις ένα κομμάτι που να σου αρέσει εκτός αν είναι η ώρα που όλοι οι σταθμοί παίζουν διαφημίσεις…ήμαρτον). Παρόλη την προσπάθειά σου όμως κάτι σε τρώει μέσα σου, σκέφτεσαι πράγματα που σε πείραξαν, που σε πειράζουν, τσιτώνεσαι εύκολα κλπ. Φτάνεις στη δουλειά και με το ζόρι ας πούμε λειτουργείς!!
Ξαφνικά βλέπεις από το παράθυρο (στη δουλειά σε λίγο από χαραμάδα θα βλέπουμε φως!!) κάτι ακτίνες ήλιου να φωτίζουν και τσουπ ένα χαμόγελο έρχεται στα χείλη σου και σε γαργαλάει. Δηλαδή συγνώμη πριν 5 λεπτά δεν ήσουν στα κάγκελα;;;;Τώρα ξαφνικά τι έγινε και άνοιξε η καρδούλα σου ατιμούλικο;;; Αν βέβαια ξανασυννεφιάσει περιμένεις τις επόμενες ακτίνες κλπ, αλλά δεν σε πειράζει γιατί ξέρεις ότι θα ξαναλάμψουν σύντομα!!!
Μετά πάνε στο εξωτερικό και μελαγχολούν!! Εμ εμείς λίγες ώρες έχουμε συννεφάκια ή στη χειρότερη λίγες μέρες βροχή το χειμώνα συνεχόμενες και είμαστε όλοι για δέσιμο. Κοιταζόμαστε αγανακτισμένοι ποιος θα μιλήσει και τι θα πει να τον λιντσάρει ο άλλος!!
Όχι όχι δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό. Είναι ο ήλιος αυτός που φωτίζει τις καρδιές μας, τις ψυχές μας, τα πρόσωπά μας!!!
Καλά μη μιλήσουμε τώρα για το καλοκαίρι που από την πολύ χαρά , ο ένας θέλει να …… τον άλλον !!!
Ήλιε μου ήλιε μου βασιλιά μου!!!!