
Της τηλεκπαίδευσης
Να ‘μαστε πάλι με κλειστά σχολεία. Για μία ακόμη φορά μέσα στον τελευταίο χρόνο, τα παιδιά καλούνται να εναποθέσουν τις ελπίδες τους για γνώση στην τηλεκπαίδευση (η τηλεκπαίδευση, της τηλεκπαίδευσης, την τηλεκπαίδευση, ω τηλεκπαίδευση).
Έκλεισαν όσα σχολεία δεν είχαν κλείσει και μαζεύτηκαν όλα τα παιδιά σπίτι να περιφέρονται (ασκόπως τις περισσότερες ώρες της ημέρας) περιμένοντας το καθένα την ώρα του και οι γονείς τη δική τους ώρα ηρεμίας που δεν θα έρθει ποτέ.
Στο σπίτι μας γίνεται της τηλεκπαίδευσης!!!
Η μεγάλη είναι Α’ λυκείου και άρα πρωινή πρωινή και τα αγόρια που είναι στο δημοτικό ξεκινάνε την ώρα….…του φαγητού στις 2 και τελειώνουν στις 5:20.
Αυτό σημαίνει ότι αν δεν προλάβουν να φάνε μέχρι την ώρα που ξεκινάνε, λυσσασμένα και πεινασμένα τρέχουν σε κάποιο διάλειμμα να φάνε στα κλεφτά και με την μπουκιά στο στόμα να συνεχίσουν ακόμη και γυμναστική. Όταν ακούς κάτι σαν ποδοβολητό μέσα στο σπίτι σου, μην τρομάξεις,έχουν γυμναστική και κάποιος χοροπηδάει σαν το κατσίκι.
Επίσης αυτό σημαίνει ότι το πρωί που οι γονείς λείπουν στη δουλειά τα γλυκούλια μου διαβάζουν μόνα τους στο σπίτι ή μήπως όχι;

Εν ολίγοις το πρόγραμμα της οικογένειας συντονίζεται με το ωράριο της τηλεκπαίδευσης. Γενικώς υπάρχει μια αναστάτωση μια αναμονή, ένα πήγαινε – έλα, άνοιξε – κλείσε υπολογιστή , τάμπλετ, λάπτοπ μέχρι το απόγευμα. Αν δεν ζεις σε μέγαρο να έχει ο καθένας το δικό του οικοδομικό τετράγωνο, τα πράγματα είναι δύσκολα. Υπάρχουν στιγμές που ακούς άναρχες φωνές και κάπου αναγνωρίζεις καμία και σιγουρεύεσαι ότι δεν βλέπεις όνειρο. Τα ‘λεγε κάποτε η Σαμπρίνα με το Χαριτοδιπλωμένο αλλά ποιος τους άκουγε…Φωνέεεες ακούω φωνέεεες.
Σε ποια σελίδα κύριε;
Αν κατά λάθος βρεθείς σε μάθημα των πρώτων τάξεων του δημοτικού φτύνεις στον κόρφο σου, θυμάσαι τη γιαγιά σου που σου έλεγε να γίνεις δασκάλα και ευχαριστείς τον Πανάγαθο που σε γλίτωσε. Μπορεί να ακούσεις 20 φορές «σε ποια σελίδα κύριε;», άλλες 30 φορές «κύριε σε ποια σελίδα;» και κλείνουμε με 50 φορές «κύριε στη σελίδα 25;». Και μόνο που το έγραψα με κατέβαλε ψυχολογικά. Δεν είναι δουλειές αυτές για ανθρώπους που δεν τους πιάνουν ούτε 3 ενέσεις για το σφράγισμα. Πρέπει να έχεις μεταφερθεί σε μια άλλη διάσταση για να μπορείς να ανταπεξέλθεις.

Τι κάνουν τα παιδιά όταν ξεκινάει η τηλεκπαίδευση
- Ξυπνάνε πιο νωρίς από την ώρα που θα έπρεπε να ξυπνήσουν αν πήγαιναν σχολείο. Αυτό βέβαια συμβαίνει με τα μικρά που πάνε δημοτικό (η μεγάλη συνήθως ξεκινάει το μάθημα με το μισό μάτι ανοιχτό και το άλλο 1,5 κλειστό). Είναι φοβερό το πώς αντιδρά ο εγκέφαλός τους και μόνο στη σκέψη ότι δεν θα χρειαστεί να ξυπνήσουν νωρίς και τελικά ξυπνάνε πιο νωρίς.

- Σέρνονται με τις πιζάμες όλο το πρωί και αμφιβάλω αν πλένονται κιόλας. Καταλαβαίνω ότι τρέχουν πανικόβλητα όταν ακούνε, το αργά το μεσημέρι, το κλειδί στην πόρτα ή το κουδούνι της μαμάς (κάνουν τόσο θόρυβο τρέχοντας να προλάβουν που καρφώνονται κιόλας). Αμέσως μετά από 3 λεπτά κατεβαίνουν μοντελάκια φρεσκοπλυμένα με δόντι μοσχομυριστό.
- Πεινάνε χωρίς σταματημό. Δεν υπάρχει ένα τέμπο, δηλαδή να πεις θα γίνει ένα διάλειμμα και θα φάνε. Τρώνε και πεινάνε, πεινάνε και τρώνε. Μαντέψτε ποια ώρα είναι αυτή που πεινάνε περισσότερο; Πολύ σωστά! Την ώρα του μαθήματος.
- Συνηθίζουν την κατάσταση της τηλεκπαίδευσης και τους κακοφαίνεται όταν ξεκινάει το σχολείο. Αυτό που είναι φυσιολογικό, δηλαδή το να πηγαίνουν σχολείο και να μαθαίνουν γράμματα, γράμματα σπουδάγματα του Θεού τα πράγματα, το θεωρούν παράλογο. Με την ανακοίνωση του ανοίγματος των σχολείων ακολουθεί, κάθε φορά, μια σειρά επιφωνημάτων.
- Βαριούνται πολλές ώρες την ημέρα. Τον τελευταίο χρόνο, από τη στιγμή που οι δραστηριότητες σταμάτησαν η λέξη «βαριέμαι» ακούγεται αρκετές φορές μέσα στην ημέρα. Όταν όμως πάνε σχολείο το πρωί και γυρίζουν το μεσημέρι, ακολουθείται ένα άτυπο πρόγραμμα και σχετικά παλεύουν την ανία τους και τη βαρεμάρα τους πιο εύκολα. Όταν αρχίζουν τα διαδικτυακά, μετά την πρώτη, δεύτερη μέρα που θεωρούν ότι «το καίνε» όσο λείπουν οι γονείς στη δουλειά, αρχίζουν να βαριούνται από νωρίς το πρωί αφού δεν έχουν εναλλαγή περιβάλλοντος.
- Η προσοχή των παιδιών ειδικά στις μικρές τάξεις διαρκεί όσο κρατάει η ερώτηση που θα κάνει ο δάσκαλος στο παιδί και θα απαντήσει. Από εκεί και μετά το χάος. Αν η κάμερα ήταν ανοιχτή καθόλη τη διάρκεια του μαθήματος θα έδειχνε από κενή καρέκλα και τοίχο άδειο που σημαίνει ότι κόβουν βόλτες να ξεπιαστούν, μέχρι πιάτα με φαγητά να πηγαινοέρχονται. Να μην πω αν είχαν και μικρόφωνα τι θα άκουγαν. Τον τελευταίο καιρό που ξεθάρεψαν μικροί μεγάλοι, μιλάνε και στα chat και στα skype και σε όποια άλλη πλατφόρμα έχουν ανακαλύψει.
- Για τα εφηβάκια που παρακολουθούν διαδικτυακά μαθήματα σχολείο και φροντιστήριο, είναι η ευκαιρία τους για να σου την πουν για όλες τις φορές που απαγόρεψες να κάτσουν στον υπολογιστή πάνω από μία ώρα. “Τώρα που είμαι 10 ώρες την ημέρα στον υπολογιστή δε λες τίποτα ε;”. Η σιωπή είναι χρυσός σε αυτές τις προκλήσεις αλλά και γενικότερα με τα εφηβάκια.
Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν σε ένα σπίτι με τρία παιδιά που γίνεται της τηλεκπαίδευσης. Στο δικό σας το σπίτι, όλα καλά;
Είναι γεγονός ότι η κατάσταση που ζούμε είναι πρωτόγνωρη (μετά από ένα χρόνο βέβαια δε τη λες και πρωτόγνωρη, τείνει να γίνει συνήθεια) και δύσκολη. Είμαι σίγουρη όμως ότι θα έρθει κάποτε ο καιρός που θα γελάμε πολύ όταν θα διηγούμαστε τις ιστορίες μας από την περίοδο αυτή.
Μέχρι τότε βαστάτε γερά όλοι για να μπορούμε να γελάμε παρέα.


3 Comments
Pingback:
Solar Toys
Η τηλεκπαίδευση, ως αποτέλεσμα της πανδημίας COVID-19, είναι κάτι που επηρέασε τα παιδιά γνωσιακά, κοινωνικά και συναισθηματικά. Η επίδραση αυτή είναι περισσότερο σημαντική στα παιδιά του νηπιαγωγείου και του δημοτικού, προκαλώντας τους άγχος και εκνευρισμό, αφού αποτελεί εμπόδιο στη φυσική επικοινωνία τους, τόσο με τους δασκάλους, όσο και με τα υπόλοιπα παιδιά μέσα στην τάξη. Ο αντίλογος που υπάρχει στα παραπάνω είναι ότι, αφού όλα πλέον γίνονται ψηφιακά, θα πρέπει οι νέες γενιές να εκπαιδευτούν σχετικά, ώστε να μπορούν ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός ψηφιακού κόσμου. Από το σημείο, όμως, του να υπάρξει μια ψηφιακή εκπαίδευση, η οποία θα δρα συμπληρωματικά – και ίσως ενισχυτικά – στην διά ζώσης εκπαίδευση, μέχρι του να την αντικαταστήσει τελείως, υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Στόχος πρέπει να είναι τα ψηφιακά μέσα να συνδυάζονται αρμονικά με την διά ζώσης εκπαίδευση και όχι να δημιουργούν «ψηφιακά προφίλ» χωρίς ουσιαστική ανθρώπινη επικοινωνία και σύνδεση…
justlina
Έχετε πολύ δίκιο. Είναι άλλο πράγμα να χρησιμοποιείς την τεχνολογία συμπληρωματικά και άλλο να αντικαταστήσεις εντελώς την ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία, ειδικά στις μικρές ηλικίες που έχουν τόσο ανάγκη να υπάρχουν σε ένα πραγματικό και ζωντανό περιβάλλον. Ελπίζουμε ότι το δύσκολο κομμάτι του covid πέρασε και θα επανέλθουμε εντελώς στην καθημερινότητα μας και εμείς και τα παιδιά μας.