Διάβασμα… και η ιστορία επαναλαμβάνεται

Τελευταία φορά που έκατσα να διαβάσω ήταν προφανώς στην τελευταία εξεταστική στη σχολή 15 χρόνια πριν. Από τότε τίποτα που να απαιτούσε συγκέντρωση, προσήλωση και ώρα. Ξαφνικά έχοντας κάψει στην πορεία αυτών των χρόνων σίγουρα το μισό μου εγκέφαλο, ήρθε η ώρα να ξανακαθίσω να διαβάσω. Δική μου η επιλογή βέβαια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή επιλέγεις κάτι δεν μπορείς να αναφέρεις τα προβλήματα που συναντάς.

Πώς διαβάζει η Κατερίνα και κάθε παιδί δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και θα κατουρηθεί, πεινάσει, διψάσει, χασμουρηθεί εκείνη την ώρα …..ε ακριβώς το ίδιο. Τα βλέπεις στο παιδί σου και το φωνάζεις και έρχεται η ώρα που τα κάνεις εσύ. Ευτυχώς την ώρα που διαβάζω δεν με βλέπει κανείς προς το παρόν οπότε δεν ξέρουν την κατάστασή μου.

Οι ώρες διαβάσματος αργάμιση…και πιο αναλυτικά η κατάσταση έχει ως εξής : Μισή ώρα να πάρει μπρος ο εγκέφαλος να αρχίσει να λειτουργεί. Αφού πάρει μπρος σκέφτομαι ό,τι έχω ξεχάσει να κάνω μέσα στη μέρα και δουλειές που μπορεί να έχουν μείνει πίσω καιρό αλλά είναι η κατάλληλη ώρα να επανέλθουν στο φως. Αρχίζω με τα πολλά να διαβάζω στον υπολογιστή, πονάνε τα μάτια μου και τσούζουν (το λες πρεσβυωπία με άρνηση επίσκεψης σε οφθαλμίατρο). Στη συνέχεια πεινάω πολύ, ανοίγω κλείνω ντουλάπια και ψάχνω να βρω κάτι ενδιαφέρον να μασουλάω ταυτόχρονα. Από σκέτο ψωμί μέχρι corn flakes σκέτα αν δεν υπάρχουν μπισκότα ή ξηροκάρπια, ίσα ίσα για να ξεγελιέμαι. Κάπου εδώ αναφωνώ «Θέλω τη μαμά μου» σαν τότε που μου είχε το χυμό έτοιμο, τη φετούλα μου με βουτυράκι και μαρμελάδα, το τοστ  μου και όλα τα ωραία που έκανε, στη σκέψη ότι το παιδί της διαβάζει και πρέπει να τρώει καλά για να αποδίδει. Αν προσθέσω βέβαια τις άχρηστες θερμίδες που κονόμησα αυτή την εβδομάδα με δυο τρεις ώρες μόνο διαβάσματος, πολύ φοβάμαι ότι στις εξετάσεις θα χρειαστώ δυο καρέκλες (χαχαα).

Αφού παίρνω και τρώω ό,τι βρω φυσική συνέπεια είναι ….να διψάσω. Διψάω σηκώνομαι, μετά νυστάζω, μετά αφού διάβασα τόσο πολύ (χααχαχα) κάνω διάλειμμα και απαντάω σε μηνύματα στο messenger. Αυτό πάλι να λες ότι διαβάζεις και να μην σέβονται αυτή σου την ανάγκη!!! Φοβερό. Και τα πυρά προς πάσα κατεύθυνση, άντε μην ονοματίσω τις φίλες, ξέρουν αυτές ε;;  Θα μου πεις γιατί δεν το κλείνεις το ρημάδι το ιντερνέτι να ξεμπερδεύεις. Δεν ξέρω φοβάμαι μη χάσω την επαφή με τον έξω κόσμο (χαχαχα).

Αυτή ήταν η πρώτη εβδομάδα. Θα κλάψουμε και θα γελάσουμε πολύ θαρρώ.

Και πέρα από όλα αυτά έχεις και το παιδί σου να σου λέει : Μαμά διάβασες; Δεν πρέπει να πας αδιάβαστη!!! (τι έγινε ρε παιδιά, τι είπε το άτομο;)

Are you talking to me????