διακοπές με μικρά παιδιά
Τα παιδία παίζει

Διακοπές με μικρά παιδιά!

Σε ρωτάνε τι θα κάνεις στην άδειά σου και λες και εσύ η κακομοιρούλα ότι θα πας διακοπές. Ωωωωωω διακοπές; Τέλεια σου λένε όλοι, μπράβο, τυχερή κλπ. Δεν θα σκεφτεί φυσικά κανείς τίποτα πέρα από αυτό και καλά θα κάνει. Εντάξει το δέχομαι είναι τύχη και μεγάλη χαρά τη σήμερον ημέρα να μπορείς να φύγεις και να αλλάξεις παραστάσεις και να γεμίσεις με εικόνες κλπ κλπ όμως οφείλω και έχω χρέος να ενημερώσω τα πλήθη ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα και ιδανικά όσο φαίνονται όταν πας διακοπές με μικρά παιδιά.

Έχω χρέος απέναντι σε αυτούς που ακούτε καμιά φορά στη θάλασσα να ουρλιάζουν στα παιδιά τους γιατί δεν βάζουν αντιηλιακό, δεν φοράνε μπρατζάκια, δεν δεν δεν….για άπειρους λόγους. Απέναντι σε αυτούς που ακούγονται στην ταβέρνα γιατί θέλει να φάει παγωτό το σκασμένο χωρίς να έχει φάει φαγητό και σε κάτι τρελές μαμάδες που τρέχουν ψάχνοντας να βρουν κάπου να βάλουν έναν μικρό μπόμπιρα να κατουρήσει.

Φυσικά και είναι ανεκτίμητης αξίας οι ώρες που περνάει η οικογένεια μαζί και το δέσιμο που δημιουργείται φοβερό και για τα αδέλφια και για τους γονείς αλλά θέλει αρετή και τόλμη για να το κάνεις γιατί υπάρχουν και οι στιγμές που λες «καλύτερα να καθόμουν στο σπίτι μου» ή «δεν είστε για πουθενά» ή «δεν ξαναπάμε διακοπές» και είμαι σίγουρη ότι θα υπάρχουν και άλλες ωραίες ατάκες που έχουν ειπωθεί.

Το ταξίδι ξεκινάει

Θα ξεκινήσω λοιπόν από το ταξίδι που με το που μπαίνεις μέσα στο αμάξι για διακοπές με μικρά παιδιά, η πρώτη ερώτηση είναι “πότε φτάνουμε”. Εσύ απαντάς και ενημερώνεις αλλά ποιος καταλαβαίνει αφού οι ηλικίες δεν ενδείκνυνται για να έχουν αίσθηση της απόστασης ή του χρόνου. Ακόμη βέβαια και τα πιο μεγάλα Άρα σαν να μην απάντησες, άρα η ερώτηση θα επαναλαμβάνετε σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Κάποια δίψα, κάποια πείνα, κάποιο κατούρημα

Η δεύτερη ατάκα του ταξιδιού είναι διψάω. Λέει ο ένας διψάω, ακούει ο άλλος δίψασε ξαφνικά και αυτός και πάει λέγοντας. Πίνουν όλοι, σου δίνουν το μπουκάλι. Μετά από 10 λεπτά ξανά διψάσανε γιατί για αυτούς είναι και αυτό παιχνίδι. Πίνω εγώ πίνεις εσύ πίνει και ο άλλος. Εσύ που δίνεις παίρνεις το μπουκάλι έχεις χτυπήσει κόκκινο και ενημερώνεις ψύχραιμα ότι πρώτον αν πιουν άλλο θα κατουριούνται μετά και δεύτερον σε κούρασε η διαδικασία άρα όσο ήπιαν ήπιαν τώρα αφυδάτωση. Εννοείται ότι μετά κατουριούνται και σταματάς αλλά αυτό δεν σε πειράζει γιατί κάθε στάση είναι μια αφορμή για ξεπιάσιμο και τέντωμα.

Από που χτυπάει ο ήλιος

Αν το ταξίδι είναι μακρινό φυσικά θα κοιμηθούν δύσκολα γιατί δεν θα βολεύονται εκτός και αν πρόβλεψες και πήρες μαξιλαράκια ή καμιά πετσέτα για μαξιλάρι. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ο ήλιος. Ήλιε μου, ήλιε μου βασιλιά μου ναι οκ, αλλά από που θα βγεις και ποιον θα κάψεις.  Θέλει κάτι για τα παράθυρα αν ταξιδεύεις ώρα με ντάλα ήλιο.  Αν δεν είσαι έτοιμος για αυτά σε λυπάμαι και σε συμπονώ διότι η γκρίνια δεν θα έχει σταματημό.

Και φτάνετε με το καλό (αν έχει στροφές παίζει και η μουρμούρα τύπου «ζαλίζομαι, πιο σιγά», «πόνεσε η κοιλιά μου») και ξεχνιούνται όλα τα του ταξιδιού γιατί αρχίζουν άλλα πιο ωραία.

Ταβέρνα

Ετοιμάζεστε οικογενειακώς για έξω και ρωτάς την ομήγυρη αν θέλει κανείς  τουαλέτα γιατί έξω θα είναι δύσκολα. Φυσικά ανταπόκριση μηδέν. Βγαίνετε, κάθεστε και δεν προλαβαίνετε να παραγγείλετε και ακούς τον πρώτο «Μαμά τσίσα». Ερωτώ λοιπόν «Ποια η θέση μου;» και αυτό συμβαίνει πάντα μόλις κάτσεις για ποτό, φαΐ δηλαδή μόλις κάτσεις για την ακρίβεια (το θετικό είναι ότι δουλεύεις τον τετρακέφαλο). Φυσικά αν πηγαίνεις στα ίδια μαγαζιά κατά τη διάρκεια των διακοπών στο τέλος ξέρεις και πόσα πλακάκια έχει η τουαλέτα. Κάποιες φορές επίσης παίζει και το υπαίθριο κατούρημα όπου ψάχνεις να βρεις εκείνη τη γωνιά που δεν θα φαίνεσαι και θα δείχνει σαν να πέρασε μόλις σκύλος και κατούρησε.

Μπάνιο στη θάλασσα

Σχετικά με το μπάνιο στη θάλασσα, καταθέτοντας την προσωπική μου εμπειρία,  με τρία παιδιά η πιθανότητα να κολυμπήσεις στη θάλασσα μόνη σου είναι από απίθανη έως ανύπαρκτη. Πρέπει να σε θέλει πολύ η τύχη, να μη θέλει να μπει κανείς από τους μικρούς μαζί σου αγκαλιά στη θάλασσα και να είναι ο μπαμπάς έξω να τους προσέχει. Εσύ μπαίνεις τρέχοντας μέσα σαν τον κλέφτη μη σε δει κανείς και του ξυπνήσει η επιθυμία για μπάνιο με την μανούλα και απολαμβάνεις τη θάλασσα σαν να ναι η τελευταία φορά….που μάλλον θα είναι. Ε πόση τύχη πια!!!

διακοπές με μικρά παιδιά, η χαρά της οικογένειας

Οι ώρες στο δωμάτιο

Η εμπειρία μου λέει ότι το δύσκολο κομμάτι στις διακοπές είναι οι ώρες μέσα στο δωμάτιο. Αν το δωμάτιο είναι μικρό και συνωστίζεστε ζήτω που καήκατε. Ο καθένας ψάχνει το χώρο του και αν δεν υπάρχει αρχίζει η γκρίνια. Το μυστικό είναι ή μεγάλο δωμάτιο (δίχωρο κατά προτίμηση) ή λιγότερη ώρα στο δωμάτιο. Μια δυο ωρίτσες το πολύ για τα βασικά και έξω πάλι μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων ενέργειας.

Μπάνιο μετά τη θάλασσα

Μείζον οικογενειακό θέμα αποτελεί και το μπάνιο μετά την θάλασσα. Διότι όλοι θέλουν πρώτοι. Μετά όλοι τελευταίοι και τελικά σε δουλειά να βρισκόμαστε. Τσιρίδες και φωνές μέχρι να μπει ο πρώτος και μετά όλα κυλάνε ρολόι. Πρώτοι στο μάλωμα με όποια αφορμή, έτσι για να μας ακούσουν και οι γύρω να καταλάβουν ότι υπάρχει ζωή εδώ!!!

Τελειώνοντας τις διακοπές με μικρά παιδιά, και αφού έχουν επιζήσει όλοι,  πρέπει να πω ότι αυτό που μετράει στη ζωή και αυτό που έχει αξία είναι οι στιγμές που ζεις με την οικογένεια σου και με τα παιδιά σου. Τα χρόνια περνούν και μάλιστα πολύ γρήγορα και έτσι σε λίγο δε θα ακολουθεί κανείς  και εσύ θα εύχεσαι να γυρνούσες το χρόνο πίσω τότε που τα έπαιρνες μαζί σου και περνούσατε φανταστικά. (δεν θα θυμάσαι τίποτα μέχρι τότε). Για αυτό όσο και αν γκρινιάζουμε, για αυτές τις στιγμές ζούμε και αυτές μας κρατάνε …..σε φόρμα.

Για να φτάσεις στις διακοπές όμως πρώτα πρέπει πρώτα να κάνεις τις βαλίτσες!!!

13 Comments

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *