Τι να φάμε αύριο;

Η ερώτηση παγίδα για αυτόν που την κάνει αλλά και για αυτούς που θα απαντήσουν. Ρωτάει η μαγείρισσα του σπιτιού “Τι να φάμε αύριο;” για να πετάξει το μπαλάκι στην εξέδρα και να την ψάχνουν οι άλλοι. Όχι που θα κάτσει να σκάσει.

Είναι ομολογουμένως ένα καθημερινό βάσανο για μια γυναίκα ΚΑΙ το μαγείρεμα (το “και” δεν είναι τυχαίο στην πρόταση, έχει τη σημασία του ο σύνδεσμος….).  Το μαγείρεμα είναι μείζον θέμα, αλλά όχι ως διαδικασία γιατί αυτό ενίοτε μας ξεκουράζει ψυχικά (λέμε τώρα)  αλλά ως επιλογή φαγητού. Δηλαδή αν ξέρεις τι θα μαγειρέψεις όλα είναι οκ και η ζωή κυλάει ήρεμα. Έχεις τα υλικά και το κάνεις. Το ζόρι είναι όταν ρωτάς τα μέλη της οικογένειας “τι να φάμε αύριο” για να πάρεις την απάντηση “ό,τι θέλεις“.

Ό,τι θέλεις στα μούτρα σου βρε λες και δεν ξέρω τι θα γίνει αν μαγειρέψω ό,τι θέλω!! (σκέφτεται κάθε φορά η μαγείρισσα και χαμογελά λοξά).

Φύγε εσύ, έλα εσύ

Το φοβερό δε, είναι, ότι η αναζήτηση του επόμενου φαγητού ξεκινάει λίγο μετά το μεσημεριανό. Δεν προλαβαίνει να κατέβει το μοσχάρι (εκ του κοκκινιστού με ρύζι) στο στομάχι, πρέπει να σκεφτείς τι θα μασουλάτε αύριο. ΤΙ ΝΑ ΦΑΜΕ ΑΥΡΙΟ; ρωτάς δυνατά και αρχίζεις να σκέπτεσαι επίσης δυνατά. Αποκλείεις φαγητά δια της εις άτοπον απαγωγής για να καταλήξεις στο ζητούμενο. Όσπρια φάγαμε, ζυμαρικά φάγαμε, γεμιστά να κάνω αλλά δεν έχω πιπεριές, άστο καλύτερα!!!! Να κάνω αρακά; Ο ένας δεν τρώει, ο άλλος μόνο τις πατάτες, άστο και αυτό.  Γυρίζεις οπότε ως αδίστακτη, υποψιασμένη για αυτό που θα ακολουθήσει αλλά και αγανακτισμένη νοικοκυρά και λες: “Θα κάνω φασολάκια αύριο”. “Τι; Φασολάκια;”  Ε ναι, φασολάκια είπαμε και κλείνει η κουβέντα νέτα – σκέτα. 

“Όλο τα ίδια και τα ίδια τρώμε”. Συγνώμη δεν ξέραμε να καταπιούμε τον τσελεμεντέ. “Δε σου άρεσε μήπως η επιλογή; Τι;  Όχι;“

Αν δεν σας αρέσει, όταν σας ρωτάμε να απαντάτε λοιπόν κάτι συγκεκριμένο. Γυναίκες είμαστε, όχι ο Λαζάρου. Και άντε γιατί με αυτές τις εκπομπές μαγειρικής που όπου και να γυρίσεις πέφτεις πάνω τους νομίζετε ότι πατάς ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή μαζί με το φαγητό στο πιάτο.

Με αυτά και με αυτά ξεχάστηκα….θα κάψω και το φαί!!!